بررسی و نقد بهاییت
وب نوشته های یک آنتی بهائی در بررسی و نقد فرقه ضاله بهاییتبررسی و نقد بهاییت
وب نوشته های یک آنتی بهائی در بررسی و نقد فرقه ضاله بهاییتتبلیغ در کشور کودتاها
بولیوی را باید کشور کودتاها نامید زیرا در سال‌‌های 1825 تا 1979 در مجموع 189 کودتای نظامی در این کشور رخ داده که از قدرت بی‌حد نظامیان، اختناق شدید و رواج فساد و ارتشا حکایت می‌کند. در یکی از این کودتاها در سال 1964 ژنرال بارینتوس بر سر کار آمد. ژنرال بارینتوس در ریاست مملکت با ژنرال آلفردو اوواندا تا ژانویه 1969 همکاری کرد. در همین سال جناب اوواندا با یک کودتا قدرت را قبضه کرد و اندکی بعد وی نیز کودتای یک نظامی دیگر از کار برکنار شد.1
اما در این میان، بها‌ئیان از آب گل‌آلود ماهی گرفته و به همه ژنرال‌ها تفهیم می‌کردند که ما هر که را بهائی کنیم، او در سیاست دخالت نمی‌کند و همواره از آن که بر اریکه قدرت تکیه زده، اطاعت می‌کند و به او وفادار است. در این زمینه در منابع بهائی مطالبی می‌خوانیم که جالب توجه است: در ژانویه سال 1967 هیأتی 4 نفره به نمایندگی از محفل ملی بها‌ئیان بولیوی با معاون رئیس‌‌جمهور (احتمالاً ژنرال آلفردو اوواندا) دیدار می‌کنند. احسان‌الله رضوانی از بها‌ئیان ایرانی مقیم آن کشور پیرامون این ملاقات می‌گوید: «آقای معاون رئیس‌‌جمهور خیلی از برنامه‌های محفل ملی و هدف دیانت مقدس بهائی که منظورش پیشرفت روحیه دهاتی‌های بولیوی و جامعه بشری می‌باشد تعریف کرده و همین طور قول همه‌گونه مساعدت و همکاری با دیانت بهائی را دادند.» 2
و به دنبال همین قسم «مساعدت» ها و «همکاری» ها، هیأتهای تبلیغی بها‌ئیان با آزادی کامل بویژه در مناطقی از بولیوی که درگیر آشوب و جنگهای داخلی است به فعالیت می‌پردازند و چنانچه نظامیان «اشتباهاً» به آنها «مظنون» شوند با مقداری توضیح و پاسخ به سؤ‌الات «با کمال احترام» مرخص می‌شوند. نمونه‌ای از این موارد را در نشریه رسمی محفل ملی بها‌ئیان ایران می‌بینیم.3
در روزهای 14 تا 16 آگوست سال 1969 یک کنفرانس بهائی در بولیوی برگزار شد و بها‌ئیان 19 کشور در آن شرکت داشتند که با انعکاس وسیع در رسانه‌های آن کشور روبه‌رو شد: «روزنامه‌های بولیویا شرح مفصلی از کنفرانس در صفحات خود درج نمودند و رادیوها همه روزه جریان کنفرانس را به تفصیل به اطلاع مردم بولیویا می‌رساند. تلویزیون علاوه بر پخش خبرهای کنفرانس در برنامه عادی اخبار، برنامه بخصوص به مدت بیش از یک ساعت در اختیار بها‌ئیان قرار داد....» 4
پس از پایان کنفرانس روحیه ماکسول همسر شوقی افندی و جمعی از بها‌ئیان با رئیس‌‌جمهور دیدار کردند. در این ملاقات وی به سفر خود به اسرائیل و دیدار از قبر علیمحمد باب اشاره و ابراز امیدواری کرد که نتایج کنفرانس بها‌ئیان در پایتخت آن کشور مثبت بوده باشد.
ژنرال در قالب یک جمله دیپلماتیک اوج حمایت رژیم کودتا از بها‌ئیت را این‌گونه بیان کرد: «امیدوارم متوجه احساس محبتی که در بولیویا نسبت به شما وجود داشته، شده [باشید] و بدانید که همیشه در قلبمان جا دارید» .15
پی‌نوشت‌ها:
1. بولیوی، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه، تهران، 1376، صص 57 -256. اخبار امری، اردیبهشت ـ خرداد 1346، ص 114 3. همان، آبان 1346، ش 8، صص 373 ـ 4372. آهنگ بدیع، سال 1349، ش 9 و 10، ص 15249.همان، صص 250 ـ 249
http://www.iransohrab.ir
