بررسی و نقد بهاییت

وب نوشته های یک آنتی بهائی در بررسی و نقد فرقه ضاله بهاییت

بررسی و نقد بهاییت

وب نوشته های یک آنتی بهائی در بررسی و نقد فرقه ضاله بهاییت

پاسخ‌ ربطی‌ به‌ سؤ‌ال‌ نداشت!

سپهر در تاریخ‌ قاجاریه‌ (ج‌ 2، ص‌ 431) گفتگوی‌ علمای‌ اصفهان‌ با علی‌ محمد باب‌ را به‌تفصیل‌ نقل‌ کرده‌ و نوشته‌ است‌ که‌ در این‌ جلسه‌ میر سید محمد امام‌ جمعهِ‌ اصفهان‌ و محمد مهدی‌ کلباسی‌ فقیه‌ و میرزا حسن‌ نوری‌ حکیم‌ با جمعی‌ از علما به‌ ناهار دعوت‌ شده‌ بودند.

 کلباسی، دربارهِ‌ نحوهِ‌ استنباط‌ احکام‌ شرعی، از او سؤ‌الی‌ کرد. باب‌ پاسخ‌ می‌دهد: تو در مرتبهِ‌ شاگردی‌ و دانشجویی‌ هستی، و من‌ در مقام‌ ذکر و فُؤ‌اد، و حق‌ نداری‌ از من‌ چنین‌ سؤ‌الی‌ بکنی. آنگاه‌ میرزا حسن‌ نوری‌ گفته‌ بود: اگر شما به‌ مقام‌ ذکر و فؤ‌اد رسیده‌ای، به‌ اعتقاد حکما باید هیچ‌ چیز بر شما پنهان‌ نباشد؟ باب‌ گفت: چنین‌ است، و هرچه‌ می‌خواهی‌ بپرس! میرزا حسن‌ دربارهِ‌ موضوع‌ طیّ‌ الارض‌ که‌ به‌ چشم‌ برهم‌زدنی، صاحب‌ کرامت‌ می‌تواند از نقطه‌ای‌ در شرق‌ یا غرب‌ جهان، خود را به‌ نقطهِ‌ دور دیگر برساند، و اشکالی‌ که‌ از نظر طبیعی‌ در کار زمین‌ و سکنهِ‌ روی‌ زمین‌ ممکن‌ است‌ پیش‌ آید، سؤ‌ال‌ کرد. سید به‌ میرزا گفت: جواب‌ را بگویم‌ یا بنویسم؟ میرزا حسن‌ گفت: به‌ هر نحوی‌ که‌ دلخواه‌ شما باشد. او قلم‌ برگرفت، خطبه‌ای‌ مشتمل‌ بر حمد و نعت‌ خدا و پیغمبر و مناجات‌ نوشت‌ که‌ ربطی‌ به‌ موضوع‌ سؤ‌ال‌ نوری‌ نداشت. میرزا حسن‌ با تذکر این‌ معنی، لب‌ از گفتار بربست‌ و حضار مجلس‌ پس‌ از صرف‌ ناهار متفرق‌ شدند.

 صورت‌ منقول‌ از این‌ گفتگو که‌ در ناسخ‌ محفوظ‌ است‌ مانند صورت‌ «مذاکرهِ‌ علمای‌ تبریز دو سال‌ بعد در مجلس‌ ولیعهد با سید» که‌ در همین‌ کتاب‌ ضبط‌ شده‌ است‌ گویا مبتنی‌ بر گزارش‌ رسمی‌ بوده‌ که‌ مانند نامهِ‌ ولیعهد منضم‌ به‌ توبه‌نامهِ‌ باب، نسخهِ‌ آن‌ در دفترخانهِ‌ دولتی‌ وجود داشته‌ و مورد استفادهِ‌ سپهر تاریخ‌ نویس‌ قرار گرفته‌ است. انتقال‌ این‌ دو سند موجود از دربار به‌ کتابخانهِ‌ مجلس‌ و کوشش‌ در نگهداری‌ آنها دور از چشم‌ و دست‌ تجاوزکار و بداندیش، نامه‌ و توبه‌ نامه‌ را حفظ‌ کرده، ولی‌ گزارش‌ مربوط‌ به‌ دیدار و گفتگوی‌ اصفهان‌ شاید روزی‌ در ضمن‌ رسیدگی‌ کامل‌ به‌ اسناد دولتی‌ محفوظ‌ در مخزن‌ اسناد قصر گلستان، به‌ دست‌ آید.

 به‌ هر صورت، از مقایسهِ‌ این‌ دو مجلس‌ در ناسخ‌ می‌توان‌ به‌ کشف‌ گزارش‌ مجلس‌ سؤ‌ال‌ و جواب‌ اصفهان‌ مانند سؤ‌ال‌ و جواب‌ تبریز در آینده‌ امیدوار بود.1

 

 

پی نوشت ها :

 1. مجلهِ‌ گوهر، سال‌ 5 ، ش‌ 7، مهر 1356، صص‌ 506 ـ507 ، مقالهِ‌ استاد محیط‌ طباطبایی.‌  

نظرات 1 + ارسال نظر
سید ابوالفضل جمعه 7 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 10:54 ب.ظ http://basij.blogsky.com

خیلی جالب است . با این اوصافی که باب از خود به نمایش گذاشته است هر آدمی در هر گوشه از جهان می تواند ادعای خدایی کند . راستی به نظر شما من شایسته تر ا باب حهت مطرح کردن این ادعا نیستم ؟

اهدنا الصراط المستقیم . استغفر الله ربی و اتوب الیه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد