از اوایل سالهای دهه 1320، بهائیان دست به تبلیغات وسیع و آشکاری زدند که عموما با مخالفت و مقاومت مردم مسلمان روبهرو میشد و طبعا کار به درگیری و بعضا کشتار مسلمانان میانجامید. آنها حتی یک بار همه افراد یک خانواده مسلمان یزد را شبانه قتل عام کردند.1
تبلیغات بهائیان که با آشوب و مسلمانآزاری و همکاری آشکار و پنهان روِسای ادارات شهرها همراه بود، موجب شکایت فراوان علما و گروههای مذهبی مردم به آیتالله بروجردی گردید. ایشان نیز تحت فشار افکار عمومی ناگزیر شد که وارد عمل شود. از اینرو نخست شخصا از طریق مکاتبه با مسؤولان کشوری کوشید تا خطر بهائیان را یادآور شده و به واسطه آنها از نفوذ آشوبآفرینی بهائیان جلوگیری نماید. در نامهای که به تاریخ 5 شعبان 1367 (23 خرداد 1327) به یکی از معتمدان خود مینویسد از او میخواهد تا با دیدار با مقامات لشکری و کشوری نسبت به جلوگیری از اقدامات بهائیان اقدام کنند. تغییر رئیس شهربانی بروجرد، که حامی بهائیان بود، مد نظر ایشان قرارداشت: به سرلشکر ضرابی (رئیس کل شهربانی وقت) «تذکر دهید وجود این ادم در آنجا، مفاسد دینیه بلکه دنیویه دارد. فعلا از مکاتیب واصله معلوم میشود که این شخص، قضیه فلسطین را وسیله استفاده از یهود قرار داده و هر روزه به یک بهانه، آنها را تخویف و استفاده میکند» .2
دکتر مهدی حائرییزدی در این خصوص میگوید: «در مساله بهائیها، خوب تا آنجایی که ایشان تشخیص میداد که بهائیها یک گروه ناراحتکننده و اخلالگر در ایران هستند، مساله صرف اختلاف مذهبی نبود. اینطوری که معروف بود تا یک اندازهای هم درست بود که این گروه یک نوع سر و سری با منابع خارجی دارند و بیشتر مجری منافع خارجی هستند تا منافع ملی» .3 او میافزاید: «آیتالله بروجردی نسبت به اقدامات موذیانه بهائیان در حذف و آزار مسلمانان اطلاع داشت و سعی داشت جلوی آنها را بگیرد.» 4
پینوشتها:
1. این واقعه در شب 13 دی 1328 در ابرقوی یزد روی داد و منجر به قتل یک زن و پنج کودک مسلمان گردید. ر.ک: روزنامه پرچم اسلام، س 5، ش 213، 12 بهمن 1329. ظاهرا به دنبال این واقعه، مسلمانان به انتقام این کشتار، یک بهائی را در آنجا به قتل رساندند که با کوشش پیگیر بهائیان، وی دستگیر و محکوم به اعدام شد و قرار بود تا در نیمه شعبان آن سال اعدام شود اما با تلاشهای فراوان آیتالله بروجردی، از اعدام رهایی یافت. «مصاحبه با آیتالله فاضل لنکرانی» ، حوزه، ش 43ـ 44، فروردین، اریبهشت، خرداد و تیر 1370، صص 142ـ 141.2. مرجعیت در عرصه اجتماع و سیاست، منظورالاجداد، ص 459. از شگردهای اژانس جهانی یهود، تشویق یهودیان جهان، ازجمله ایران به مهاجرت به اسرائیل بود. با وجود تبلیغات فراوان و ترسیم آرمانی از جامعه صهیونیستی در حال تشکیل، بسیاری از یهودیان ایران، به دلیل کار و کسب و درامد خوب در ایران، تمایلی به مهاجرت به اسرائیل نداشتند. از اینرو آژانس یهود برای اعزام آنها دست به ترفندهای جدید زد و با ایجاد رعب و هراس در دل آنها ازجمله انتشار شبنامهای ساختگی و نیز وادار کردن مقامات لشکری و کشوری در سختگیری به یهودیان، سعی کرد تا آنان را وادار به مهاجرت اجباری به سرزمین فلسطین کند. اشاره آیتالله بروجردی به همین مطلب است 3. خاطرات دکتر مهدی حائرییزدی، به کوشش حبیب لاجوردی، ص 45.4 . همان