دیدار با مسئولان‌ تراز‌ اول‌ اسرائیل

از جلوه‌های آشکار پیوند بهائیت با صهیونیسم، ‌دیدار و تعلمل سران آن دو با یکدیگر است که ذیلا‌ با استنادبه منابع خود بهائیان به گوشه‌هایی از این امر اشاره می‌شود:‌

 1. روز شنبه‌ 19 مه‌ 1951 (29/2/1330) زمانی‌ که‌ بن‌گوریون‌ (صهیونیست‌ مشهور و نخست‌وزیر رژیم‌ صهیونیستی) به‌ امریکا رفت، 4 تن‌ از بهائیان: خانم‌ امیلیا کالینز (نایب‌ رئیس‌ شورای‌ بین‌المللی‌ بهائی) و 3 تن‌ از اعضای‌ محفل‌ روحانی‌ ملی‌ بهائیان‌ امریکا به‌ نامهای‌ خانم‌ ادناترو و آقایان‌ لروی‌ آیواس‌ و هوراس‌ هولی‌ به‌ دستور شوقی‌ افندی‌ در شیکاگو با وی‌ دیدار کردند. به‌ نوشته‌ مجله‌ اخبار امری‌ امریکا، ش‌ 245 «در این‌ ملاقات‌ نمایندگان‌ بهائی‌ مراتب‌ امتنان‌ جامعه‌ را نسبت‌ به‌ رویه‌ محبت‌آمیز روِ‌سای‌ حکومت‌ جدیدالتأسیس‌ اسرائیل‌ و احترامی‌ که‌ نسبت‌ به‌ امر بهائی‌ مرعی‌ می‌دارند، بیان‌ نمودند.» این‌ گزارش‌ می‌افزاید این‌ ملاقات‌ به‌ دستور شوقی‌ افندی‌ صورت‌ گرفت‌ تا «احساسات‌ بهائیان‌ امریکا را نسبت‌ به‌ اسرائیل‌ به‌ معظم‌له‌ اظهار دارند.» بر اساس‌ این‌ خبر، بن‌گوریون‌ نیز نمایندگان‌ بهائی‌ را «با کمال‌ محبت‌ و ملاطفت‌ پذیرفتند.» و «مسرت‌ خویش‌ را نسبت‌ به‌ افکار عالیه‌ و نوایای‌ سامیهِ‌ دیانت‌ بهائی‌ و تعالیم‌ مقدسهِ‌ آن‌ بیان‌ داشتند» .‌

نمایندگان‌ بهائی‌ نیز دیدگاه‌ خود پیرامون‌ بن‌گوریون‌ را این‌گونه‌ اظهار داشتند: «معظم‌له‌ دارای‌ افکار باز و نظر دوراندیش‌اند و به‌ خوبی‌ لزوم‌ برادری‌ دینی‌ و تحمل‌ و شکیبایی‌ را احساس‌ می‌نمایند.» سپس‌ نماینده‌ مطبوعاتی‌ بن‌گوریون‌ به‌ مناسبت‌ این‌ ملاقات‌ بیانیه‌ای‌ مطبوعاتی‌ صادر و تصریح‌ کرد که‌ نمایندگان‌ بهائی‌ در این‌ ملاقات: «مکتوبی‌ مشعر بر مراتب‌ تقدیر و امتنان‌ خویش‌ نسبت‌ به‌ توجهی‌ که‌ حکومت‌ اسرائیل‌ در فهم‌ قضایا و امور بهائی‌ مبذول‌ می‌دارد، حاوی‌ عواطف‌ بهائیان‌ از برای‌ خیر و تقدم‌ اسرائیل‌ تقدیم‌ داشتند» .1‌

2. در ژانویهِ‌ 1954، رئیس‌ و نایب‌ رئیس‌ و منشی‌ کل‌ هیأت‌ بین‌المللی‌ بهائی، برای‌ عرض‌ تبریک، تقاضای‌ «شرفیابی‌ به‌ حضور رئیس‌ جمهور» را نمودند. رئیس‌ جمهور اسرائیل‌ نیز در اول‌ ماه‌ فوریه‌ اعضای‌ عامله‌ هیأت‌ را به‌ حضور پذیرفتند. در ضمن‌ این‌ ملاقات، رئیس‌ جمهور اظهار تمایل‌ کرد تا ضمن‌ ملاقات‌ با شوقی‌ از مرکز بهائیت‌ نیز دیدار کند که‌ شوقی‌ «صمیمانه» از او دعوت‌ کرد.2

 به‌ این‌ ترتیب‌ زمینهِ‌ دیدار رئیس‌ جمهور رژیم‌ صهیونیستی‌ از اماکن‌ بهائی‌ فراهم‌ می‌آید تا معلوم‌ شود این‌ رابطه‌ دوسویه‌ بوده‌ و بر بنیاد علائق‌ مشترک‌ طرفین‌ بنا شده‌ است. البته‌ ملاقات‌ مسئولان دوطرف‌ تا قبل‌ از دیدار رئیس‌ رژیم‌ صهیونیستی‌ از تأسیسات‌ بهائی‌ در آن‌ کشور در سطوح‌ بالا ادامه‌ داشت. به‌ نوشتهِ‌ نشریهِ‌ رسمی‌ بهائیان‌ ایران: سرانجام‌ در تحقق‌ این‌ وعده‌ روز دوشنبه‌ 26 آوریل‌ 1954 (6 اردی‌بهشت‌ 1333) بن‌زوی‌ رئیس‌ جمهور اسرائیل‌ و همسرش‌ از مراکز و مراقد بهائیان‌ در اسرائیل‌ دیدار کردند. او نخستین‌ رئیس‌ دولتی‌ بود که‌ به‌ این‌ عمل‌ مبادرت‌ می‌کرد. شوقی‌ افندی‌ بلافاصله‌ در 4 مه‌ (14 اردی‌بهشت) ضمن‌ برشمردن‌ موفقیتهای‌ اخیر جامعه‌ بهائیت، بشارت‌ این‌ خبر را نیز به‌ همه‌ بهائیان‌ عالم‌ داد: «این‌ زیارت، اولین‌ تشرف‌ رسمی‌ است‌ که‌ از طرف‌ یکی‌ از روِ‌سای‌ دول‌ مستقله... به‌ عمل‌ آمده‌ است» 3 و لروی‌ آیواس، منشی‌ کل‌ شورای‌ بین‌المللی‌ بهائی‌ و مسئول‌ ارتباط‌ بهائیت‌ با دولتمردان‌ اسرائیل، نیز در گزارشی‌ پرآب‌ و تاب، این‌ خبر را بازتاب‌ داد. به‌ نوشتهِ‌ او: رئیس‌ جمهور اسرائیل، «هنگام‌ تودیع، از مهمان‌نوازی‌ و محبتی‌ که‌ از طرف‌ حضرت‌ ولی‌ امرالله‌ [شوقی‌ افندی] ابراز شده‌ بود، اظهار تشکر و امتنان‌ نموده، در ضمن‌ تقدیر از اقدامات‌ و مجهودات‌ بهائیان‌ در کشور اسرائیل، ادعیه‌ قلبیه‌ خود را برای‌ موفقیت‌ جامعه‌ بهائی‌ در اسرائیل‌ و سراسر جهان‌ ابراز داشتند» !4

 دیدار یادشده، در مطبوعات‌ اسرائیل‌ (نظیر روزنامهِ‌ جروزالم‌ پست) نیز انعکاس‌ داده‌ شد.5 در گزارش‌ آن‌ روزنامه‌ بخشهای‌ دیگری‌ از مذاکرات‌ شوقی‌ و رئیس‌ رژیم‌ صهیونیستی‌ (افزون‌ بر مطالب‌ مندرج‌ در گزارش‌ آیواس) درج‌ شده‌ که‌ میزان‌ صمیمیت‌ و اعتماد متقابل‌ آن‌ دو به‌ یکدیگر را بهتر ترسیم‌ می‌کند:  «در این‌ ملاقات، رئیس‌ جمهور و ولی‌ امر بهائی‌ راجع‌ به‌ تأثیر دیانت‌ در جامعه‌ بشری‌ با یکدیگر صحبت‌ نمودند و حضرت‌ شوقی‌ ربانی‌ اظهار فرمودند: امید است‌ مرکز جهانی‌ بهائی‌ در اسرائیل‌ بتواند در ترقی‌ و تعالی‌ مملکت‌ و سعادت‌ اهالی‌ مستمراً‌ متزایداً‌ مؤ‌ثر واقع‌ شود و نیز به‌ این‌ نکته‌ اشاره‌ فرمودند که‌ از ابتدای‌ تأسیس‌ حکومت‌ اسرائیل، بهائیان‌ همواره‌ روابط‌ صمیمانه‌ با دولت‌ و بلدیه‌ [= شهرداری] حیفا داشته‌اند» .6‌

 ضمناً‌ چون‌ دیدار رئیس‌جمهور اسرائیل‌ از مرکز بهائیان‌ و قبور سران‌ آن‌ با آغاز دومین‌ سال‌ «جهاد روحانی» بهائیان‌ همزمان‌ شده‌ بود، به‌ همین‌ دلیل‌ شورای‌ بین‌المللی‌ بهائی‌ در روز 27 آوریل‌ (یک‌ روز پس‌ از دیدار رئیس‌ رژیم‌ صهیونیستی) این‌ تقارن‌ را به‌ فال‌ نیک! گرفته‌ و می‌گوید: سال‌ دوم‌ جهاد روحانی‌ با تشرف‌ رئیس‌ جمهور محترم‌ دولت‌ اسرائیل‌ به‌ مقام‌ مقدس‌ اعلی‌ [= قبر علیمحمد باب]... به‌ مبارکی‌ و میمنت‌ آغاز گردید.7

 این‌ ملاقاتها و بحث‌ و تبادل‌نظرها آنقدر در سطوح‌ بالا ادامه‌ یافت‌ که‌ هماهنگی‌ و همدلی‌ گسترده‌ای‌ را در اهداف‌ دو طرف‌ موجب‌ شد به‌ همین‌ دلیل‌ هیأت‌ بین‌المللی‌ بهائی‌ در حیفا تصریح‌ می‌کند که: «هر قدر اشخاص‌ در دوائر دولتی‌ [در اسرائیل] مقامشان‌ بالاتر است، حس‌ ادب‌ و احترام‌ و اطلاعات‌ ایشان‌ نسبت‌ به‌ امر [= بهائیت] بیشتر است‌ به‌ همین‌ طریق، مقامات‌ عالیه‌ در انجام‌ امور، نظر مساعدتری‌ داشته‌ و در موارد لازم‌ از کمک‌ مضایقه‌ نمی‌کنند.» 8

 این‌ حسن‌ روابط‌ و دید و بازدیدهای‌ متقابل‌ باعث‌ سرور فراوان‌ بهائیان‌ شده‌ و آنان‌ را چنان‌ از مشاهدهِ‌ قدرت‌ پوشالی‌ رژیم‌ صهیونیستی‌ سرمست‌ ساخته‌ بود که‌ بی‌محابا به‌ حمایت‌ از آن‌ رژیم‌ در نشریات‌ بهائیان‌ می‌پرداختند، که‌ به‌ عنوان‌ نمونه‌ می‌توان‌ به‌ مقالهِ‌ باهر فرقانی‌ در مجلهِ‌ آهنگ‌ بدیع‌ (سال‌ 1340، ش‌ 5، ص‌ 138) اشاره‌ کرد.‌ ‌

دیدارهای‌ سران‌ رژیم‌ صهیونیستی‌ و بهائی‌ که‌ نقش‌ مهمی‌ در تسهیل‌ و گسترش‌ فعالیتهای‌ فرقه‌ بازی‌ می‌کند، به‌ همین‌ محدود نشد و ده‌ سال‌ بعد در روز 18 فروردین‌ 1343 ژالمان‌ شازار رئیس‌ جمهور بعدی‌ اسرائیل‌ نیز در راس‌ هیئتی‌ از مرکز بهائیان‌ در حیفا دیدار کرد. مشروح‌ این‌ دیدار و تعابیری‌ که‌ بهائیان‌ برای‌ گزارش‌ آن‌ انتخاب‌ کرده‌اند، میزان‌ علائق‌ طرفین‌ به‌ یکدیگر را نشان‌ می‌دهد. شرح‌ این‌ ملاقات‌ به‌ نقل‌ از نشریه‌ رسمی‌ بهائیان‌ ایران‌ خواندنی‌ است:‌

 «حضرت‌ ژالمان‌ شازار رئیس‌ جمهور اسرائیل‌ به‌ اتفاق‌ خانمشان‌ و شهردار حیفا و خانمش‌ و جمعی‌ دیگر از اولیای‌ امور کشور اسرائیل‌ در تاریخ‌ هفتم‌ آوریل‌ 1964 از مرکز عالم‌ بهائی‌ به‌ طور رسمی‌ دیدن‌ کردند. حضرت‌ رئیس‌ جمهور و همراهان‌ از طرف‌ اعضای‌ بیت‌العدل‌ «استقبال‌ شده... و به‌ این‌ مناسبت‌ حضرت‌ رئیس‌ جمهور تحیات‌ و ادعیه‌ خالصانه‌ خود را برای‌ عموم‌ احبا [= بهائیان] در سراسر عالم‌ ابلاغ‌ نمودند و چندی‌ بعد به‌ یادبود این‌ دیدار یک‌ آلبوم‌ عکس... به‌ مشارالیه‌ هدیه‌ گردید... حضرت‌ رئیس‌ جمهور پس‌ از دریافت‌ این‌ هدیه‌ در ضمن‌ نامه‌ای، تشکرات‌ قلبی‌ خود را اظهار و مجدداً‌ پیام‌ دوستی‌ و حسن‌نیت‌ خود را برای‌ جامعه‌ جهانی‌ بهائی‌ فرستاده‌اند» .9‌ ‌

 در کنار این‌ دیدارهای‌ رسمی، بهائیان‌ نیز به‌ طور مرتب‌ به‌ دیدار صهیونیستها شتافته‌ و گزارش‌ لحظه‌ به‌ لحظه‌ از تحولات‌ امور را به‌ آنان‌ ارائه‌ می‌کردند. فی‌المثل‌ سال‌ 1347 اندکی‌ قبل‌ از جنگ‌ اعراب‌ و اسرائیل‌ و اشغال‌ بخش‌ وسیعی‌ از سرزمینهای‌ اسلامی‌ در جریان‌ دومین‌ دوره‌ انتخاب‌ کادر مرکزی‌ بهائیان‌ جهان‌ ــ که‌ به‌ بیت‌العدل‌ موسوم‌ است‌ و هر 5 سال‌ یک‌ بار در اسرائیل‌ و با حضور نمایندگان‌ بهائیان‌ سراسر جهان‌ برگزار می‌شود ــ در روز سوم‌ همایش، درست‌ هنگام‌ اعلام‌ اسامی‌ اعضای‌ جدید کادر مرکزی‌ بهائیان‌ جهان، یکی‌ از سران‌ بهائیت‌ به‌ نام‌ اولینگا و چند نفر دیگر از سران‌ فرقه‌ به‌ دیدار رئیس‌ جمهور اسرائیل لوی اشکول‌ می‌روند که‌ این‌ امر از اهمیت‌ این‌ انتخابات‌ برای‌ رهبران‌ اسرائیل‌ حکایت‌ می‌کند.10‌

 رادیو اسرائیل‌ گزارش‌ این‌ اجلاس‌ بهائیان‌ را به‌ شکلی‌ وسیع، هم‌ در بخش‌ عبری‌ و هم‌ به‌ سایر زبانها (من‌جمله‌ عربی) پخش‌ کرد و مطبوعات‌ معروف‌ اسرائیل‌ همچون‌ جروزالم‌ پست‌ نیز شرح‌ مفصلی‌ پیرامون‌ اهداف‌ این‌ نشست‌ را چاپ‌ کردند.11

 در اینجا بی‌مناسب‌ نیست‌ که‌ به‌ جلوه‌های‌ دیگری‌ از روابط‌ فرقه‌ و صهیونیسم‌ که‌ همدلی‌ و همسویی‌ دو طرف‌ را در مقابل‌ یکدیگر نشان‌ می‌دهد، بپردازیم، ازجمله‌ این‌ تعاملات، حضور اعضای‌ هیئت‌ نمایندگی‌ اسرائیل‌ در سایر کشورها در مجامع‌ مختلف‌ بهائی‌ است‌ که‌ در زیر بعضی‌ از موارد آن‌ را به‌ نقل‌ از نشریات‌ بهائیت‌ ذکر می‌کنیم:‌

1. هنگامی‌ که‌ شوقی‌ افندی‌ آخرین‌ رهبر بهائیان‌ در لندن‌ از دنیا رفت‌ و قرار شد در همان‌ شهر دفن‌ شود، دولت‌ اسرائیل‌ به‌ سفارت‌ خود در انگلستان‌ دستور داد در این‌ مراسم‌ حضور فعالانه‌ داشته‌ باشد. لذا در غیاب‌ سفیر کبیر اسرائیل‌ در لندن، کاردار سفارت‌ به‌ نام‌ «گیرشون‌ اولر» در مراسم‌ تشییع‌ شرکت‌ جست.12

 به‌ نوشته‌ منابع‌ بهائی‌ در طول‌ مراسم‌ تشییع‌ و تدفین، کاردار اسرائیل‌ همچون‌ یک‌ صاحب‌عزا با قدم‌ آهسته‌ و گردنی‌ خمیده، پا به‌ پای‌ سران‌ بهائیت‌ حضور داشت‌ و از چهره‌اش‌ غم‌ و تأثر می‌بارید.13‌ ‌

2. به‌ گزارش‌ نشریه‌ رسمی‌ بهائیان‌ ایران، در ماه‌ جولای‌ سال‌ 1960 (تیرماه‌ 1339) تعداد 17 هزار نفر از ساختمان‌ بهائیان‌ در امریکا بازدید کردند. در این‌ گزارش‌ به‌ عنوان‌ چهره‌های‌ سرشناس‌ بازدیدکننده‌ از موشه‌ انتریونی‌ ساکن‌ اسرائیل‌ و نماینده‌ دولت‌ اسرائیل‌ برای‌ شرکت‌ در یک‌ کمیته‌ اداری‌ نیز نام‌ برده‌ می‌شود تا شاید اسباب‌ تجدید روحیه‌ برای‌ بهائیان‌ سرخورده‌ و مأیوس‌ باشد.14‌

 3. بهائیان‌ امریکا برای‌ غرس‌ نوعی‌ گل‌ سرخ‌ به‌ نام‌ ماریان‌ آندرسون‌ در محوطه‌ ساختمان‌ مرکزی‌ خود در آن‌ کشور مراسمی‌ برگزار کردند، در این‌ مراسم‌ جمعی‌ از شخصیتها، از جمله‌ ژنرال‌ کنسول‌ اسرائیل‌ حضور داشت‌ و به‌ ایراد سخن‌ نیز پرداخت: «آقای‌  «جاکوب‌ بارمور» ژنرال‌ کنسول‌ اسرائیل‌ در ضمن‌ بیانات‌ خود آرزو کرد که‌ گل‌ سرخ‌ ماریان‌ آندرسون‌ به‌ زودی‌ در مقامات‌ مقدسه‌ بهائی‌ در جبل‌ کرمل‌ نیز که‌ شهرت‌ جهانی‌ یافته‌اند، غرس‌ شود» .15 ‌

4. در اردی‌بهشت‌ 1342 اجلاس‌ تعیین‌ کادر مرکزی‌ بهائیان‌ جهان‌ در حیفا برگزار شد. در این‌ مراسم‌ کلیه‌ حاضران‌ به‌ مناسبت‌ فوت‌ رئیس‌ جمهور اسرائیل‌ اسحاق‌ بن‌زاوی‌ یک‌ دقیقه‌ سکوت‌ کردند و پیام‌ تسلیت‌ فرستادند. نشریه‌ جروزالم‌ پست‌ همچنین‌ تسلیت‌ مربوطه‌ را نیز درج‌ کرده‌ است.16‌ ‌

پی‌نوشت‌‌‌ها:

1. متن‌ کامل‌ خبر در اخبار امری‌ امریکا، ش‌ 245 و ترجمه‌ آن‌ توسط‌ ذکرالله‌ خادم‌ در اخبار امری‌ ایران‌ درج‌ شده‌ است

 2. اخبار امری، سال‌ 1333، ش‌ 3 (تیرماه)، صص‌ 8-9

 3. همان، سال‌ 1333، ش‌ 1-2 (اردیبهشت‌ ــ خرداد)، صفحات‌ اولیه

 4. همان، سال‌ 1333، ش‌ 3 (تیرماه)، صص‌ 8-9

5. همان، سال‌ 1333، ش‌ 1 و 2 (اردیبهشت‌ ــ خرداد)، ص‌ 15

6. همان، سال‌ 1333، ش‌ 1 و 2 (اردیبهشت‌ ــ خرداد)، ص‌ 15

 7. همان، اردیبهشت‌ ــ خرداد، 1333، ش‌ 1 و 2، ص‌ 16

 8. همان، سال‌ 1331، ش‌ 5 (شهریور)

9. همان، آبان‌ 1343، ش‌ 8، صص‌ 405-406‌

10. همان، خرداد 1347، ش‌ 3، ص‌ 137 و آهنگ‌ بدیع، سال‌ 1347، ش‌ 1 و 2، ص‌ 8

 11. آهنگ‌ بدیع، سال‌ 1347، ش‌ 1 و 2، ص‌ 13

 12. همان، سال‌ 1339، ش‌ 8-10، ص‌ 263

13. همان، سال‌ 1339، ش‌ 8 تا 10، ص‌ 268

 14. اخبار امری، سال‌ 1340، ش‌ 3 و 4، ص‌ 178

 15. آهنگ‌ بدیع، سال‌ 1344، ش‌ 2، ص‌ 60.

16.اخبار امری، 1342، ش‌ 8 و 9، (آبان‌ ــ آذر)، ص‌ 505.

منبع : سایت ایران سهراب